Synopsis van Verslag uit Salem

 

Historische (brieven-) roman

 

De 22-jarige Ron Blair verveelt zich. Hij scharrelt door het huis, belandt op zolder en vindt daar een oude koffer met brieven.

Hij ziet dat ze heel oud zijn en alle door dezelfde hand geschreven. Hij neemt ze mee naar zijn kamer, ordent ze op datum en begint te lezen.

 

Het blijken berichten te zijn, geschreven door een verre voorzaat: de jonge Richard Scott Blair beschrijft de bizarre heksenwaan in 1692 in Salem, in de vroegere kolonie New England, de tegenwoordige Amerikaanse staat Massachusetts. Hij rapporteert aan zijn oom Bartholomew, die in Londen 'Wekelijkse Nieuws Brieven' uitgeeft. Zijn verslagen bevatten afschuw, nieuwsgierigheid en medelijden, en soms onbedoelde humor.

Door verschillende omstandigheden blijft Richard Scott Blair in Amerika wonen, waardoor hij ook getuige is van de nasleep en de uiteindelijke afloop, de emoties en de diepe wonden die deze aangelegenheid in de lokale gemeenschap heeft geslagen.

 

Het slot, zijn persoonlijke ontdekking van de afloop voor de eerste beschuldigde, de voormalige slavin Tituba die door haar bekentenis haar eigen vrijheid verwerft maar daardoor ook de aanleiding wordt voor de verdere ontsporing van de heksenwaan, is meer dan merkwaardig.  De hierdoor gerezen vraag of er sprake is van magie, verbeelding of werkelijkheid,  wordt niet beantwoord. Of... Toch?

 

Maar in geen enkele van de 'Weekly News Letters' die 300 jaar later worden nagezocht en gelezen, wordt gerept van de gebeurtenissen in Salem in 1692. Het hele heksendrama wordt doodgezwegen. Was het de bedoeling van oom Bartholomew om de verzamelde brieven later gebundeld uit te geven? Of waren de gebeurtenissen te heftig voor het welgestelde Britse krantenlezend publiek dat zich die News Letters kon veroorloven?

Heeft het misschien toch iets te maken met de uitspraken van Tituba?

We zullen het nooit weten.