Kinderboeken

 

voor meer info: gebruik de betreffende 'klik hier' toetsen.

 

Over de Tante Tanneke-serie:

In 2005 zag 'Tante Tanneke'het licht.

In 2008 verscheen 'Tante Tanneke en de tijdtrimmer'.

In 2009 gevolgd door 'Tante Tanneke en de zwerfbezem'.

In 2012 is het laatste deel in de Tanneke-serie verschenen: 'Tante Tanneke en de Zevenmijlszeiler'.

Het is een vier seizoenen cyclus geworden. Het eerste deel speelt in de zomer, deel 2 in de herfst, deel 3 in de winter, en het laatste deel in de lente. De covers tonen een soortgelijke afwisseling. De eerste is een doorkijkje in een zomergroen duinbos; de tweede een herfstachtig bospaadje. De derde cover toont berijpte takken en een boomstronk, in een nevel waar het oog niet doorheen kan dringen. De laatste cover geeft in heldere lentelucht het wijde blikveld van de duinen achter het bos, vakbij zee, en daarmee is de cirkel rond. Het zijn geen typische kinderboek covers, zeggen sommige volwassenen. Maar kinderogen van die leeftijd zoeken de tijdloosheid van de natuur af, om te kijken wat ze er mee kunnen. Zoals Willie naar avontuur haakt en Rosanna tulpen voor tante plukt. Ze hebben (nog) geen oog voor natuurschoon. En dat hoeft ook niet. Als ze ouder worden, kijken ze nog wel eens achterom...

 

Deze kinderboeken (voor kinderen vanaf circa 10 jaar, zeg maar de Harry Potter lezers) gaan over Tante Tanneke, een nogal eigenaardige vrouw die ergens in de Kennemer duinen woont.

In de zomervakantie komt haar tienjarige nichtje Rosanna bij haar logeren. Die eerste logeerpartij wordt in de herfstvakantie gevolgd door een tweede (Tante Tanneke en de Tijdtrimmer), waarbij ook haar achtjarige broertje Willie meekomt. Willie is enigszins gehandicapt. Hij kan niet goed lopen en vrijwel niet spreken. Maar hij is beslist niet dom en bij alle avonturen die ze met elkaar beleven is hij het vaak die voor de oplossing van de ontstane verwikkelingen zorgt. In de kerstvakantie logeren broer en zus opnieuw bij hun tante (Tante Tanneke en de zwerfbezem) en natuurlijk maken ze opnieuw avonturen mee die alleen bij een heksentante kunnen gebeuren...

Het vierde en laatste deel (Tante Tanneke en de Zevenmijlszeiler) is zomer 2012 verschenen.

In het voorjaar, tijdens de Tulpenvakantie, logeren Rosanna en Willie maar enkele dagen bij Tanneke. En ze beleven genoeg wonderlijke, angstige en verrassende avonturen om er weer voor te gaan zitten. Maar of Rosanna en Willie nu zo erg blij zijn met de afloop als ze weer naar huis gaan? Tanneke verdwijnt, en er komt een einde aan de logeerpartijen. Of ze haar ooit weerzien? Tja, daar is wel een antwoord op, maar daarvoor moet je het boek lezen.

 

klik hier voor tante tanneke

klik hier voor tanneke en de tijdtrimmer

klik hier voor Tanneke en de zwerfbezem

klik hier voor Tanneke en de zevenmijlszeiler

 

Na de Tante Tanneke serie  werd het tijd om iets nieuws te proberen.

Tante Tanneke was bedacht voor de kinderen van Peter en Duschka, en dat onderwerp was gewoon klaar. Net als hun kindertal. Het ging mooi gelijk op.

Maar nu moesten er nieuwe wegen worden gevonden. Andere hoofdpersonen, een andere sfeer. Een andere leeftijdsgroep.

 

Een nieuw onderwerp(2013): Pep en Lis.

Het eiland van Pep en Lis (voor William)

Pep en Lis op vakantie (voor Charlie)

 

klik hier voor eiland

klik hier voor vakantie

 

Schrijven voor jongere kinderen vond ik lange tijd een uitdaging die ik niet goed aandurfde. Het idee van 'op je hurken gaan zitten' als je iets aan jongere kinderen vertelt, leek me bijna onmogelijk.

Nu ik vele jaren verder ben met schrijven, vond ik dat ik die uitdaging kon aangaan.

Kijken zoals een jong kind kijkt, met ogen die de wereld vanuit een ander perspectief zien, is opeens iets boeiends. Het vraagt een terugkeer naar onbevangener kijken. Ik heb gemerkt hoe bevrijdend, hoe grappig dat is. Kinderen kijken bewust naar dingen die volwassenen allang niet meer 'zien'. En ze kijken, zeg maar, dichter bij de grond. Ze zien benen en knieën, broeken en rokken, tassen die vlak langs hun hoofd zwaaien, de onderkant van etalages, honden en poezen, putdeksels en straatvuil.

Ik heb gemerkt dat 'op je hurken zitten' een nieuwe blik op onze leefwereld geeft. De uitdaging was om dat zo te verwoorden dat kinderen van om en nabij die leeftijd dat herkennen en dat volwassener 'kinderen' er de humor van inzien.

De uitdaging is inmiddels een voltooid boek geworden. 'Het eiland van Pep en Lis' is een voorleesboek voor kinderen van om en nabij zes jaar. Het is opgedragen aan mijn Amerikaans-Nederlandse kleinzoon William, in de hoop dat hij, als zijn moeder hem dit voorleest, in zijn moedertaal, nieuwsgierig zal worden naar zijn Nederlandse wortels, en naar het vaderland van zijn moeder. Deel 2, Pep en Lis op vakantie, is opgedragen aan William's broertje Charlie. Ik hoop dat mijn beide overzeese kleinkinderen alle dingen die in die boekjes zijn beschreven, ook met eigen ogen komen zien.

 

Van bijna alle kinderboeken zijn nog een of meer auteursexemplaren beschikbaar ( zo lang de voorraad strekt)