meer meiden

 

De meiden die op reis gingen om te filosoferen

 

Absurdistische novelle over twee studentes filosofie, Mies en Neelie, die vlak voor hun vertrek naar Nepal een etui bij de hoofdingang van Schiphol Airport vinden dat door een bende diamantrovers is verloren.

Ze geven het etui niet bij Gevonden Voorwerpen af, want ze vermoeden dat het vindersloon de moeite waard is, maar ze willen ook hun vliegtuig niet missen. Ze nemen de diamanten mee in hun bagage en stappen in het vliegtuig.

Ze gaan in Nepal op stap met een groepje filosofen, die westerse en oosterse vormen van filosofie met elkaar willen vergelijken. Maar van filosoferen komt weinig. De bende proletarische diamantairs weet te achterhalen wie de buit heeft opgeraapt, ze gaan de meiden achterna en zitten hen op de hielen...

 

De inspiratie voor een andere stijl van schrijven kreeg ik van de boeken van Jonas Jonasson: 'De honderdjarige man die uit het raam sprong en verdween', en 'De zonderlinge avonturen van het geniale Bommenmeisje'.

Knotsgekke verhalen die zich niet lieten hinderen door enig gevoel voor realisme of moraal maar die vooral oog hadden voor het humoristische en het absurde. Volstrekt ongeloofwaardig maar op een of andere manier leek alles toch een - weliswaar absurde - vorm van logica te bevatten, waardoor het ongeloof in elk geval voor de duur van het lezen opzij werd gezet.

Dat laatste heet in schrijverskringen the suspension of disbelief, en als je dat voor elkaar krijgt dan ben je een goede schrijver.

Ik werd er in elk geval door getriggerd om iets geks te proberen. Het resultaat is 'De meiden' geworden. Het was heerlijk om deze losse, dwaze stijl van schrijven te proberen. Ik hoop dat de bescheiden poging evenveel suspension of disbelief krijgt en dat de lezer tot aan de achterkaft evenveel plezier heeft in het lezen als ik had in het schrijven.

De uitgever is failliet, maar er zijn nog enkele auteursexemplaren.